Weduwe met kinderen in de pensioenkou:

wiens schuld was dat nou?

De heer X treedt als directeur bij werkgever Y in dienst. Er is overeenstemming bereikt over de werkzaamheden en het salaris. Ook krijgt de heer X pensioen. Gezien de functie van meneer X valt hij niet in de standaard pensioenregeling maar worden speciale afspraken gemaakt. Na zijn onverhoopt overlijden kunnen de weduwe en de kinderen een weduwe- en wezenpensioen tegemoet zien.

Ongelukkigerwijs komt de heer X al spoedig na zijn indiensttreding te overlijden. Zijn nagelaten echtgenote en kinderen mogen ervan uitgaan dat hun nabestaandenpensioen goed geregeld is. Maar dat pakt anders uit. Uit het personeelsdossier van de heer X bij de werkgever blijkt niet dat hij bij indiensttreding is aangemeld bij de pensioenverzekeraar en desgevraagd laat de pensioenverzekeraar weten dat de heer X door zijn werkgever nooit is aangemeld in een pensioenregeling (hij is niet in de boeken opgenomen dus ze kennen hem niet). Groot probleem want de heer X is nooit in dekking genomen door de verzekeraar, dus geen dekking en geen pensioen. Waar is het mis gegaan voor mevrouw X en de kinderen? Er zijn verschillende momenten aan te wijzen waarop dat kon gebeuren.

Het kan zijn dat de heer X in zijn functie zelf verantwoordelijk is geweest voor zijn aanmelding bij de pensioenverzekeraar (niet heel waarschijnlijk). Het kan zijn dat de betrokken afdeling in de onderneming (HR of de salarisadminisratie bijvoorbeeld) heeft nagelaten meneer X tijdig bij de verzekeraar aan te melden. Het kan ook zijn dat de onderneming meneer X wel degelijk heeft aangemeld bij de verzekeraar, maar dat die aanmelding bij de verzekeraar in het ongerede is geraakt (zoek is). Dus een fout van de verzekeraar.

Dit is een moeilijke situatie waarin de zaken grondig onderzocht moeten worden. Voordat je het weet wijst iedereen naar elkaar en blijft de weduwe berooid achter. En dat kan de bedoeling niet zijn. In het algemeen zal de rekening opgepakt moeten worden door óf de werkgever, óf de verzekeraar, dan wel door beiden. Let wel: voor een jonge weduwe met jongere kinderen zal heel veel geld opzij moeten worden gezet (mogelijk miljoenen euro’s) om de pensioentoezegging jegens hen alsnog gestand te doen.

Pensioenuitvoerders zijn heel angstig voor dit soort gevallen. Men heeft het in zo’n geval over ‘de huilende weduwe aan de poort’, met mogelijk alle negatieve publiciteit van dien. Alle partijen weten dat er een oplossing moet komen maar voordat over de verdeling van de schadelast overeenstemming wordt bereikt zal er nog een hoop moeten gebeuren. Natuurlijk is dit een wat gestileerd geval en zijn de varianten in het echte leven talrijk. Maar alle gevallen vragen inzicht in de gang van zaken bij de werkgever en de pensioenuitvoerder.